Ostatnio coraz wiecej czytam i informuje sie o minimalizmie, o ludziach, ktorzy porzadkuja swoja szafe, polki , mieszkanie i pozbywaja sie wszystkich niepotrzebnych rzeczy, rzeczy, ktore stoja sa nieuzywane, zbieraja kurz...
Porzadkujac mieszkanie robia rowniez porzadek w 'sobie'. Odcinaja sie od tego co bylo, wyrzucaja niepotrzebne wspomnienia, zaczynaja zyc tym co teraz i tym co bedzie a nie tym co bylo. Taka metamorfoza sprawia, ze czuja sie lepiej, sa czysci, mowia, ze po kilku 'turach porzadkowania' zaczynaja oddychac pelna piersia. Nie czuja sie osaczeni po przez wspomnienia i przedmioty. Ostatnio zastanawialam sie czy i ja tak potrafie. Probowalam ze wszystkich sil pozbyc sie kilku przedmiotow, ale nie moglam. Natychmiast przypominala mi sie historia zwiazana z ktoryms z nich i mimo, ze zaciskalam zeby i juz prawie bylam gotowo, zeby umiescic ten przedmiot w worku, nie moglam. Czy tak silne powiazanie z przeszloscia moze szkodzic w tym co teraz? TAK!!!
Ze wszad slysze, ze trzeba patrzec w przyszlosc, ale jak to zrobic nie majac jeszcze kompletnie zamknietych drzwi do przeszlosci?
Jak to mowia 'wielcy' - baby steps, malymi kroczkami, powolutku i nie wszystko naraz.
Na dzisiaj wyznaczylam sobie cel - wszystkie przeczytane gazety, katalogi, broszury - segregacja i do smieci. Jak kolwiek glupio i naiwnie to brzmi z zakupym kazdej gazety, ktora przechowuje wiaze sie jakas historia, jakis epizod.
Od rana w myslach zastanawiam sie czy dam rade. Dam? Musze! Czas naprawde isc do przodu i mimo, ze wiem, ze w zasadzie to idzie mi coraz lepiej na mojej dorodze do szczescia, to pojawiaja sie'dziury' w ktore wpadam. I z tej teraz tez juz sie wydostalam i przedemna prosta, na razie bez zakretow... :)